నేడే మేడే!

ఈ రోజు మేడే, సెలవు రోజు. ఊరికే కూచుంటే ఏవో ఊహలూ, ఆలోచనలూ ఇలా పద్యాలై బయటకి వచ్చాయి. అసలిలాటి పద్యాలెప్పుడు రాసినా, "వట్టి మాటలు కట్టిపెట్టోయ్, గట్టి మేల్ తలపెట్టవోయ్" అని గురజాడవారు నెత్తిన రెండు మొట్టికాయలు వేస్తూనే ఉంటారు. చెయ్యగలిగిందేదో నిశ్శబ్దంగా చేసుకుపోతున్నా, ఏదో చెప్పాలన్న తపనకూడా మనసుని వెంటాడుతుంది. దాని పర్యవసానమే ఇదిగో ఈ పద్యాలనిలా నలుగురిముందూ పెట్టడం...
వీటివల్ల సమాజమేదో మారిపోతుందన్న వెఱ్ఱి దురభిప్రాయం నాకేవీ లేదు. కనీసం ఒకళ్ళిద్దరిలోనైనా కాస్తంత ఆలోచన రేపగలిస్తే అదే పదివేలు...


శ్రామికులందరొక్కటిగ సంఘటితంబయి, చీమలేకమై
పామును బట్టినట్టు ధనవంతుల దోపిడి మట్టుబెట్ట దీ
క్షా మతులైన వేళ శ్రమశక్తిని లోకము దానెరింగెగా
మేమను భావనే వెలసె మేదిని పండగ మే దినమ్ముగా!

సోషలిజమ్ము స్వప్నమది సుందర సత్యమునౌట నెన్నడో?
వేషము మార్చి మార్చి ప్రభవించెనె దోపిడి మాటిమాటికిన్
దోషమదెక్కడున్నది? అథోగతి బీడిత తాడితాళి సం
తోషము నందు రోజులు సుదూరమునుండిన యెండమావులే?

మేడలు మిద్దెలు బెరిగెను
గూడైనను లేక పేదకూలీ లుండెన్
మేడే లవెన్ని వచ్చిన
మాడే కడుపులకు భుక్తిమార్గము సున్నా!

విత్తును మాత్రమే యొసగు వృక్షము, వేరొక వృక్ష జన్మకై;
సత్తువవచ్చు దాకె నిజసంతతి గాచును పక్షి జంతువుల్;
విత్తము కోట్లు కోట్లు దమ పిల్లలకై గణియింత్రు మానవుల్
మత్తులు! వారివల్లె అసమానతలింతగ హెచ్చిపోయెగా!

తాతయుదండ్రి యాస్తి దము తాకగరాదను సద్విచార ధా
రాతిసమంజసాన్విత మహాత్ములు గావలె నేటి యౌవనుల్!
దూతలు గావలెన్ బ్రగతి రోచిరహస్సుకి, నూత్న సంఘ ని
ర్మాతలు గావలెన్, సమసమాజపు ధాతలు గావలెన్ వడిన్!